پایش مکانی شوری آب های زیرزمینی در سال شاخص خشکسالی و ترسالی مورد: دشت تبریز دکتر فریبا کرمی ، هانیه کاظمی

این مطالعه برای مدیریت بهینه­ی منابع آب در دشت تبریز، به پایش مکانی شوری آب­های زیرزمینی در سال­های شاخص خشکسالی و ترسالی می­پردازد تا تغییرات کیفیت شیمیایی آب­های زیرزمینی را در مواقع حداکثرهای اقلیمی (خشکسالی­ها و ترسالی­ها) پیگیری نماید. برای این منظور از متغیّرهای اقلیمی شامل بارش­های ماهانه (86-1351) و نتایج تجزیه شیمیایی آب­های زیرزمینی بویژه شاخص ec ،  sarو tds مهرماه سال شاخص خشکسالی و ترسالی استفاده شد. برای مقایسه و پایش تغییرات شاخص­های کیفی آب­های زیرزمینی در سال­های شاخص خشکسالی و ترسالی نقشه­های هم­ارزش ec و sar  با استفاد از سامانه­ی اطلاعات جغرافیایی (gis) و نرم­افزارهای arc/view  و arc/gis ترسیم شدند. نتایج این مطالعه نشان می­دهد که میزان آب­های زیرزمینی شور و خیلی شور در دشت تبریز در سال شاخص خشکسالی 2/28 درصد و آب­های زیرزمینی با قلیاییت زیاد 35/25 درصد بوده در حالی­که در سال شاخص ترسالی آب­های زیرزمینی شور و خیلی شور 15/18 درصد و با قلیائیت زیاد 92/4 درصد آب­های زیرزمینی را تشکیل می­دهند.